Afgelopen donderdagochtend om 8.10 stonden de eerste zes leerlingen van 4G al klaar bij SGDC om met twee docenten naar het psychiatrisch ziekenhuis St. Joris in Delft te reizen. Tram 19 was ons vervoermiddel. Hoe verder de reis naar Delft vorderde hoe meer leerlingen onderweg in stapten. Bij St. Joris gearriveerd was de klas bijna compleet op een leerling na die in de file stond. Maar ook dat was via de groepsapp snel geregeld.
We starten in de kapel van het oude St. Joris gebouw met een algemene inleiding over de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) in Delft en omstreken. Dat je met een gebroken arm naar de dokter gaat vinden we heel normaal. Maar als er geestelijk iets niet in orde is….. , dat vinden veel mensen helaas nog niet normaal. Vreemd, want één op de vier mensen krijgt ergens in zijn leven te maken met een psychische aandoening. Denk aan ADHD, autisme, een burn- out, een verslaving of een depressie. Het taboe dat hier nog op rust moet doorbroken worden.
Vervolgens kregen we twee ervaringsverhalen te horen, over emotie regulatie stoornis (ERS) en depressie. Heftig om te horen zo’n geestelijke aandoening je hele leven kan ontregelen en hoe mensen daardoor vaak geïsoleerd raken van de maatschappij. Het is belangrijk om deze mensen erbij te houden, aandacht te blijven geven en ze niet te laten vallen.
Na deze twee indrukwekkende verhalen konden we het museum bezoeken waar getoond werd hoe men vroeger omging met psychiatrische patiënten. Het gebruik van hulpmiddelen zoals een isoleer-deken en dwangbuis, bijtmaskers en andere gruwelijkheden. Vooral isoleren en niet blootstellen aan allerlei prikkels was destijds de heersende therapie. Nu denkt men daar gelukkig anders over en is het deel blijven nemen aan de maatschappij van groot belang.
Tot slot zijn we rondgeleid over het grote terrein van St. Joris, met een grote tuin, tuinderij, drukkerij, kapper, sportaccommodatie en vele andere mogelijkheden om psychiatrische patiënten en zinvolle dagvulling te geven.
Al met al hebben we hier weer een stukje kennis opgedaan die we in de les over psychiatrie verder kunnen gebruiken.